Van brand, dokters en ook leuke dingen.

Al het overige nieuws moest wijken afgelopen dinsdag want het beursgebouw "Børsen" in Kopenhagen stond in brand. Het gebouw stamt uit de tijd van koning Christan 4. Het is niet de eerste keer dat er brand uitbrak; deze keer is de torenspits en het gedeelte eronder in elkaar gestort. De burgemeester van de stad heeft getelefoneerd met de burgemeester van Parijs. Die heeft misschien een idee hoe en met wat voor centjes je zo'n historisch gebouw kunt restaureren. Het is namelijk precies vijf jaar geleden dat de Notre Dame brandde.

De torenspits van de beurs, de drakenspits, bestaat uit drie drakenstaarten die zich om elkaar heen snoeren. Een symbool voor het grote koninkrijk Denemarken, Noorwegen en Zweden.

Deze week werd gevuld door doktersafspraken en vroeg opstaan. Twee keer tevergeefs. Ik moest maandag een bloeddrukmeterkastje halen om mijn bloeddruk 24 uur te kunnen controleren, maar bij de dokterspraktijk was alle elektroniek uitgevallen. En aangegezien het "kastje" op de computer moest worden aangesloten kon ik zonder dat weer naar huis. 

De chef moest dinsdag naar het ziekenhuis in Vejle voor een endoscopie. Hij lag klaar toen ze de afspraak aflasten; ze hadden teveel patiënten opgeroepen. De verpleegster had waarschijnlijk ook verkeerd gestoken toen ze een drop aanlegde, want zijn hand is twee dagen dik geweest.

Gisteren was het een gewone dag. De breiclub (bijna voltallig) had het gezellig bij Margrethe.

En de was kon buiten drogen

Het was de laatste musicalavond van het seizoen en als gewoonlijk ging ik erheen samen met Caroline.

En vandaag kreeg ik het controlekastje om m'n nek.

Dat meet (en piept) elk kwartier. Dat wordt wat vannacht...pffft. Maar ja, die bloeddruk van mij is te hoog en dat kan gevaarlijk zijn. Hopelijk kunnen (andere) medicijnen dat verhelpen.

Burgers, buiten-zijn en boek.

Wat is dat toch met al die "burgers" op de menukaarten?!?

Zouden zoveel mensen echt daarvoor kiezen?

Ik had gisteren een etentje met Suzana. Een vriendin die zes jaar geleden naar Sjælland verhuisde en die ik niet zo vaak zie. Ze heeft haar werk in Middelfart aangehouden en als ze weekenddienst heeft gaan we af en toe samen ergens eten en bijpraten. We probeerden twee maal restaurant Mauritz, maar gingen gisteren naar Café Rita, dat overal aanbevolen wordt. De service was dan ook top... alleen.. op de menukaart vulden de "burgers" weer de helft van de kaart. 

Gelukkig was er een salatbowl met warm-gerookte zalm en rookaascrème en die was zalig. (alleen een veel te grote portie voor mij). Enfin, we zijn weer bijgepraat.

Overigens kun je van de weervoorspellingen hier niks op aan. Het was gisteren namelijk mega fijn weer; helemaal niet grauw en koud maar warm en zonnig, Carl de tuinman ;.) kwam en we hebben de struik/boom naast het huis gekortwiekt. Ook een hoop onkruid weg geschoffeld en de zaak naar de stort gereden. Twee bakken vol. Gelukkig maar want vandaag waait het flink en de zon zit grotendeels achter de wolken.

Ik wandelde natuurlijk een van m'n rondjes en zag dat de "miniby" ons kleine plaatselijke Madurodamstadje weer geopend is.

En ik zag de bos-anemoontjes.

Overigens heb ik het boek van Shilpy Somaya Gowda, dat ik op mijn vorige blog zette, in een adem uitgelezen. In het Engels heet het "Secret Daughter". Echt een heel mooi boek.

Aprilweer in het hoge noorden...

...Daar is niks aan!  April hier is regenachtig en bewolkt met een temperatuur die blijft schommelen rond de 12 graden. Saai weer, nietwaar. Ik wandelde mijn dagelijkse rondje en ontmoette een pracht van een slak op het wandelpad. Dag slak; lekker weertje voor jou?

We werkten vandaag allebei een beetje in de zaak en ruimden daarna op in de kruidenkast. De chef had een nieuwe voorraad besteld en ik maakte meteen het kastje schoon.

Gelukkig heeft hij jaren geleden glazen deurtjes voor het kastje - dat boven het fornuis hangt - gemaakt; dat helpt heel veel tegen vetafzetting. Kruidenpotjes hebben best veel plaats nodig en die heb ik niet in de keuken. Dan maar boven het fornuis...

Ik heb gelukkig wel een paar hele goeie boeken.  Eentje op mijn tablet (dat ligt even aan het stroom-infuus) en deze twee: 

Het boek links (Pelgrim) is het zesde van een serie. Spannend, weer een thriller. Ik vond dit bij de Kringloop voor een vijfde deel van de prijs in de boekhandel. 

Het andere ( De geheime dochter) is een indrukwekkend verhaal  dat speelt in Indië en Amerika; over armoede en adoptie, over verschillen en over de liefde voor kinderen.

Ik kreeg het van mijn schoondochter met de kerst en het is ook een tweedehands-doorgeefboek. Ik ga me niet vervelen ook al blijft het wat somber buiten.

Hij kwam naar ons en bracht mee:

Een pakje met vijf CD's vol oude Nederlandse liedjes. Liedjes die ik nog ken want ik ben al zoooo lang weg uit mijn oude vaderland. Leuk om te horen en en om mee te zingen.

We gingen de dag na de trail toch nog wandelen. Het was immers mooi weer en zijn benen wilden best.

Natuurlijk langs het strand want dat trekt altijd.

 

Er is oh-zo-veel strand verdwenen met de winterstormen. 

We wandelden ook door een klein parkje en door het nieuw bebouwde gebied bij de haven. Even en selfie, zei mijn broer.Die verwarde haarbos van mij is gisteren (gelukkig) weer gekortwiekt.

Maandag vloog hij terug naar huis. Leuk geweest; Tot de volgende keer.

De laatste foto is van het zonnetje dat vanmorgen binnenscheen toen ik boven stond te strijken.

Kom op voorjaar!!!

Trail in Røsnæs (noordwest Sjælland)

 

Hij was de enigste Nederlander ;.)

Nog vlug even een boterham bij een benzinepomp voor het begin van de trail. Wij tweetjes (broertje en ik) hadden al heel vroeg ontbeten en dat zou te weinig energie geven voor de trail later op de dag.

Het was per slot van rekening 32 kilometer die mijn zoon en broer zouden lopen, door een heuvelachtig gebied met flinke stijgingen en vrij diepe en modderige dalen.

Het had de dagen ervoor vreselijk veel geregend, maar op de dag zelf was het droog en de temperatuur was redelijk.

Tijdens de run, die toch zo'n drie á vier uur duurt gingen wij, de transporteurs, even kijken hoe Kalundborg eruit ziet.

We dronken koffie, keken rond in de winkelstraat en kochten wat kleine dingen.

Daarna gingen we lunchen bij Café Dyrehøj waar ook een wijngaard bij hoort. Natuurlijk proeven in de proeverij, waar de gin en whiskey naar zeggen okay waren (ik dronk niks, want ik was de chauffeur) en de wijn waterig smaakte. Er is gewoon niet genoeg zon en warmte in dit land. Bier brouwen, als van oudsher, past beter met ons klimaat.

Er was ook een kaasproeverij en ik kocht een stuk crèmige gorgonzola voor de chef.

Een kop koffie op een bankje bij het water en toen kwam de eerste melding : Jeff was binnen. Een half uurtje later had Kees ook de eindstreep gehaald.

Wat een prestatie!

Er zit precies twintig jaar leeftijdsverschil tussen deze twee heren. 

De volgende dag: Geeneens spierpijn!

Kort bezoek.

Het vliegtuig was drie kwartier te laat gisteren. Er stond schijnbaar een harde wind op Schiphol waardoor er minder startbanen ter beschikking waren. Ik dronk een kop thee bij het Roadhouse in Vandel en volgde op de app van het vliegveld wanneer het landde. Gezellig, een paar dagen met m'n jongste broer(tje).

Het gaat hem vooral om de trail die hij en onze zoon morgen lopen. Op Sjælland, ten westen van Kalundborg. Ik ben de chauffeur en Ivona gaat mee om me gezelschap te houden. Zo'n trail duurt al gauw een uur of vier. Daarbij komt nog dat ze vrij vroeg aanwezig moeten zijn voor instructies, om hun startnummer op te halen, om te kleden en startklaar te staan. Ik een lunch geboekt in een restaurant in de buurt voor ons twee, want ook al kunnen wij wandelen dan zijn vier á vijf uur best lang om door te komen. Nu maar hopen op goed weer. Tot nu toe verzuipen we bijna door al die regen, regen, regen.

Hij trakteerde ons vandaag op heerlijk smørrebrød; wij hem door een heerlijke pasta carbonara te maken. Proteïnen moet een loper hebben, dus ook een volle kaasplank toe.

Morgen gaat m'n wekker dus om half zes af....wel vroeg nietwaar. 

Ik mis een uurtje...

Van wintertijd naar zomertijd; het is net alsof ik dat ene uurtje mis. Voordat ik het weet is het alweer half vijf. Tik-tak; eigenlijk is het tijd voor een kop thee, naar het is net alsof het daarvoor weer te laat is. Een acteur schreef "Vijf uur 's middags is altijd net te vroeg of net te laat voor iets". 

Ik was vanmorgen overigens een uur te vroeg bij Lisbeth, waar de breiclub was. Ik had het laatste bericht op FB niet gelezen. Daarin stond dat het een uurtje later zou worden vanwege een van de dames die eerst naar de tandarts moest. Nou ja, Lisbeth en ik komen onze tijd toch wel door 😀. 

We waren maar met z'n vieren. Eentje was op vakantie, een ander aan het verhuizen en de derde moest werken. 

April heeft het hier voor het zeggen. Het was eindelijk droog vanmorgen na een 24-uur durende heftige regenval. 60 mm kregen we hier; alles stond blank. Als de mol al niet eerder zijn/haar koffers heeft gepakt is het diertje vast verdronken.

De plantjes die ik eergisteren kocht heb ik met pot en al geparkeerd in de kas. Die mogen de grond in als het wat droger is.

Vannacht draaide de wind naar het oosten en dat geeft ons een bitterkoud dagje. Handschoenen weer aan en oorwarmers op de fiets. 

Morgen wordt het warmer...misschien...je weet maar nooit.