Over dingen en doetjes in Denemarken.

maandag 30 juni 2014

Het houdt nog niet op!


Een beetje jaloers ben ik altijd in de vakantietijd op een aantal van mijn collegaas.
De scholen hebben vakantie en degenen die dus voor het merendeel als decaan op school werken hebben ook niet meer veel te doen.
Terwijl wij als staf (en zo) nog genoeg te doen hebben. Hier ligt het nooit echt stil. 
Ook 's zomers zijn er jongeren die een uitkering zoeken (hier werken wij samen met het GAK), jongeren die in inrichtingen of pleegfamilies/instituten wonen, jongeren die een uitweg zoeken in de jungle van opleidingen.....ga maar door.
Mmmmm; volgende week heb ik hopelijk schoon schip gemaakt op mijn bureau.

donderdag 26 juni 2014

Wie betaalt voor wat?


Gisterenavond gingen we (manlief, de twee oudste kleinkinderen en ik) naar Fredericia Teater, waar we de jaarlijkse Showcase zagen. Showcase bestaat uit twee verkorte musicals, opgezet en uitgevoerd door de laatste jaars studenten van de Musicalacademie (met hulp van de andere studenten).
Zoals altijd: fantastique!

We hebben in onze stad een theater dat met een tekort draait.
Bijna 2 miljoen Euro moest er dit jaar bijgespekt worden.
Daarvoor hebben we een aantal "eigen-producties", musicals die hier hun wereldpremière hebben (Disney's Alladin en binnenkort "De Kleine Zeemeermin"), musicals die hier ontworpen zijn (Esaura) en internationale roem afwerpen en een aantal mindere set-ups.
Toch komt er niet genoeg geld in de kas en/of zijn de kosten te hoog, vooral als het teater "op tournée gaat.
Maar kunst kost.

Sport kost ook.
Vrij veel zelfs. We hebben hier een groot stadioncomplex en de benodigde gymnastikzalen en hallen.
Daar moeten ook jaarlijks extra stuivers voor worden neergelegd.
Maar-eh, we zijn tenslotte een " sportgemeente".
Sport is hét woord van de huidige tijd.
Je kunt geen sollicitatiebrief meer lezen zonder dat erin vermeld wordt dat de sollicitant in elk geval een paar keer per week gaat joggen, meedoet aan (halve) marathons, voetbalt of tennist.

Goed voor de mens. Goed voor de gezamelijke conditie.
Maar een mens heeft ook een hoofd met hersens.
Een hoofd en een hart dat kunst, theater, muziek nodig heeft.
Niet iedereen is een "sportfanaat".
Maar wat wordt er toch ge-etterd als het theater een tekort heeft.
Ik hoor ze nooit als er extra geld in het laatje van de handbalclub moet komen.

Gelukkig is de gemeenteraad tot op heden nog in de meerderheid; kunst is nodig; het theater moet blijven.
Want een leven zonder kunst....dat mist een hoop!



maandag 23 juni 2014

Midzomernacht oftewel Sankthans.

Net zoals in de overige noordische landen (trouwens ook in Zwitserland en Griekenland lees ik) wordt midzomernacht gevierd.
Er was regen en wind beloofd, maar de wind ging liggen en de regen hebben we nu al weken niet gezien.
Eerst een gezamelijk etentje en dan naar Madsbyparken...


Hier lopen Peter en Carl, Caroline en Casper.
Wij zijn in de achterhoede.

Daar staat ze dan, de heks. Het teken van alle slechte dingen, alle duistere krachten en alle kwade geesten.


Het vuur eronder en jaaaa, daar vliegt ze weg bij het geluid van vuurpijlen. 


Naar Blocksberg, in de Harz. Ga zelf maar kijken!

zondag 22 juni 2014

Zondag impressie.

Na gedane arbeid (zijramen opnieuw gekit; houtwerk geschilderd) zijn we even op de fiets geklommen om een rondje te maken. Lekker zonnetje maar een harde noord-westen wind. 


 Koffie drinken bij Mums, dat een dok in de haven heeft liggen. (Hier achter zit een meeuw zich goed te doen aan de koekresten).


Langs het strand en "omhoog" bij Hybylund.

Als ik in NL woonde ging ik even lang bij mijn zus. Die is vandaag JARIG!

zaterdag 21 juni 2014

Robots

Vandaag was het weer huis-en tuinwerk. Gelukkig dat we het nog kunnen, maar af en toe denk ik dat de techniek best wat mag opschieten met het maken van (nog meer) robots.

Ik las deze week een artikeltje over wat ons te wachten staat op het gebied van technische snufjes, lees vooral robot-werk.

Over een aantal jaren (en hier rekent men met hooguit 10 jaar)is  het lange-afstands transport overgenomen door robots.
Die nemen het werk van de vrachtwagenchauffeurs en toeringcars over. Ook taxibedrijven krijgen misschien een gps (tom-tom) die niet alleen de weg weet maar er op commando naar toe kan rijden, zonder chauffeur.
MacDonalds en andere burgerbars krijgen robotten die de burgers maken. Allemaal precies even groot en vlugger dan mensenhanden dat kunnen.
Als je bij de dokter komt kan een robot de diagnose stellen en een recept uitschrijven. Een robot vergeet niets en kan alle data in een mum van tijd verwerken. De chirurgie wordt ook door een machine uitgevoerd.
Het kassapersoneel wordt nu al op veel plaatsen vervangen door een scanner; nu wordt de etikettering op spullen verbeterd, zodat je zo alles meteen in je tas kunt doen, want er wordt automatisch in-ge-scanned (ook dat wat je in je zakken hebt).
Bij de bank zijn er nu al veel minder mensen nodig; de bankpas en het net-bankieren hebben al het meeste overgenomen en de beurs- speculanten speculeren nu ook gewoon thuis via de computer.

Veel van mijn kennissen hebben al een robot stofzuiger. Niet dat die
nu goed schoonmaakt, (de hoeken slaat hij over) maar ideaal om honden-en kattenharen op te zuigen of de broodkruimels na het ontbijt.
En wat vind je van die toiletten die je van achteren netjes schoonspoelen en dan drogen met de föhn? Wel wat voor te zeggen, vooral als je armen te kort worden.
Robots zijn al zo gewoon in onze wereld. Niemand staat er vandaag van te kijken dat deuren automatisch openen. Of dat de meter vanuit een centrale wordt afgelezen. Of dat een auto zelf kan parkeren of......

Nu nog eentje die de heg knipt en het onkruid wiet....wie weet!

woensdag 18 juni 2014

Het raakt je hart.

Ik zag hen langskomen.
Hij wankelde iets; zij klemde zijn hand vast in de hare.
Als twee drenkelingen.
Hij veegde de tranen van zijn wangen, maar er bleven nieuwe komen.
Zijn ogen waren rood en gezwollen.
Haar gezicht had een verbijsterde uitdrukking; 
haar mond was samengeknepen in een wanhopige grijns.
Ze spraken niet.
Hun gezichten zeiden alles.
Ze waren, zo te schatten, begin veertig allebei.
Elkaar vasthoudend om overeind te blijven.
Een stil, innig verdrietig paar.
Ik ken ze niet; ze kwamen toevallig aan mij voorbij.....
Ik ken hun verdriet niet.
Toch staan ze in mijn geheugen geprent.


En ik maan mezelf om steeds de lichte uren te tellen.




maandag 16 juni 2014

Zomerzondag.

  • Vrijdag: Kopenhagen.
  • Zaterdag: verjaardag (en een bezoekje bij Ikea)
  • Zondag......zucht: "we zullen toch echt iets aan de tuin moeten doen...en vegen...en opruimen...en de tuinbank zakt bijna door de knieën...."


Ring, ring: "Mag Carl een paar uurtjes komen, want we willen nieuwe bedden kopen en dat is niks voor hem om mee te komen."


  • We hebben een nieuwe tuinbank gemaakt.....
  • In de voortuin is het onkruid weer verdwenen.......



  • Er is gespeeld, gegeten en gesnoept.



  • En met water geplensd....


Daar is de zondag toch ook voor?!

Vandaag?

Heb ik een bezoekje afgelegd bij de chiropraxie. Twee weken geleden kreeg ik last van m'n rug (komt wel eens vaker voor) maar normaal kan ik hem zelf weer gezond trainen. Dat ging deze keer niet vlug genoeg naar mijn idée. Dan maar een afspraak en jaaa, ...een druk en een draai en ik swing weer met m'n heupen!


Let's dance!